Faza wypierania
Bardzo często na samym początku rodzina bagatelizuje problem hazardu nawet jeśli o nim wie. Pojawiają się mechanizmy, które automatycznie zniekształcają problem hazardu i stają się go umniejszać. Rodzina myśli, że nie dzieje się nic poważnego, a przegrane stają się nauczką dla hazardzisty, który już więcej nie będzie popełniał takich błędów. Często brakuje siły do tego, by rozmawiać o problemach, pojawia się lęk, że druga osoba będzie się denerwować i na złość pójdzie grać. Bagatelizowanie uprawiania hazardu wydaje się po prostu łatwiejsze. A takie działania sprawiają, że mity na temat hazardu dalej się utrwalają i mechanizmy te stają się coraz silniejsze.
Faza obciążenia
Zaprzeczenie uzależnieniu nie będzie pomagać. Najczęściej gracz zaczyna przeznaczać coraz więcej czasu na hazard a to powiększa również straty, które ponosi. Zaczyna pojawiać się brak zaufania, zagrożenia a rodzina zaczyna zauważać, że jest duży problem i gracza trzeba kontrolować. Zaczyna się śledzenie i kontrolowanie. Badanie stanu ducha, czy gracz poszedł do pracy, w jakim stanie jest. Szuka się kontaktów wśród kolegów czy znajomych, którzy mają również wzmocnić kontrolę nad graczem. Niekiedy zaczyna się również przeszukiwać rzeczy osoby uzależnionej. Pojawia się problem, gdyż obserwacja gracza zajmuje coraz więcej czasu. Pojawiają się nerwy, złość często wstyd przed innymi, że rodzina ma takie problemy. Może pojawić się problem przemocy.
Faza wyczerpania
Gdy rośnie poziom stresu związanego z nadmierną grą zaczynają się również inne dolegliwości, z którymi trzeba sobie radzić. Często będą to bóle głowy, mięśni, częste choroby, zaburzenia snu, kłopot z apetytem. Dodatkowo dojdzie do tego wstyd i chęć ukrycia się przed innymi. Wiele osób czuje się w takiej sytuacji samotnie i nie może odpowiedzieć innymi o swoich problemach. Zaczyna się pilnowanie siebie, by nikt nie dowiedział się o problemach. Ich ukrywanie sprawia, że trudno udać się do specjalisty i otwarcie opowiedzieć o problemie, który się pojawił. W rodzinie zaczyna się szukanie winnych, którzy sprawili, że pojawił się problem. Grający jest traktowany jak dziecko, które trzeba pilnować na każdym kroku, aby dalej nie prowadziło rodzinny do destrukcji. Pojawiają się zaciągnę na spłatę długów pożyczki. Rodzina długi gracza często traktuje jak swoje. Jednak nie da się całkowicie go otoczyć opieką i kontrolować. Dlatego rozpacz to uczucie, które w takiej sytuacji zaczyna ich ogarniać.
Faza beznadziejności
Na koniec pojawia się lęk o przyszłość swoją, dzieci innych bliskich. Ciągłe myśli o skutkach nadmiernego grania członka rodziny. Pojawiają się ciągle telefony od wierzycieli, a to sprawia że o tych problemach nie da się zapomnieć. Zaczynamy bać się odbierania telefonów, otwierania drzwi, nigdy nie wiemy kto się tam pojawi i będzie żądał zwrotu pieniędzy. Napięcie jest tak duże, że trudno sobie z nim poradzić. Rodzina zaczyna myśleć o tym jak sobie ulżyć. Zaczynają się depresje, rezygnacja, niekiedy również myśli samobójcze. Poza graczem również rodzina zaczyna sięgać po alkohol i inne używki, które mają pomóc oderwać się od trudnej rzeczywistości. To jednak nie okazuje się skuteczne, a dalej może prowadzić do kolejnych trudnych uzależnień, dlatego trzeba być tutaj szczególnie ostrożnym. Co mogą zrobić bliscy hazardzisty? - wskazówki:
- Patrz bacznie i obserwuj. Szukaj różnych informacji na temat hazardu i tego jak można z nim walczyć
- Musisz rozmawiać i szukać pomocy u specjalistów, którzy będą w stanie pomóc graczowi, samodzielnie nie uda się z tego wyjść
- Nie próbuj kłamać, żeby kryć gracza.
- Zrozum że nie da się stale go kontrolować
- Nie śledź hazardzisty to nic nie da
- Nie zapominaj o swoich potrzebach, musisz dalej pamiętać by o siebie dbać.
- Nie może dojść do tego, że wszystkie Twoje myśli będą kręcić się wokoło hazardu
- Dbaj o swoje zainteresowania, swoich znajomych
- Zabezpiecz się finansowo i uczuciowo
- Uważaj na to, by nie wspierać grania hazardzisty
- Musisz być wiarygodny i stale konsekwentny w działaniu
- Żyj tym co możesz zrobić tu i teraz, działaj krótkoterminowo
- Osoba, która gra nie będzie w stanie odpowiedzieć dlaczego to robi, zazwyczaj nie szuka takiej odpowiedzi.
- Nie szukaj winnego to nic nie da w danej chwili, trzeba znaleźć skuteczne rozwiązanie problemu
- Szukaj pomocy dla siebie, potem dla grającego
- Nie odrzucaj żadnej pomocy, każda może okazać się istotna
- Staraj się motywować grającego do leczenia
- Nie zniechęcaj się jeśli pojawią się nawroty gry, szukaj kontaktu z innymi bliskimi osób uzależnionych
- Bądź cierpliwy i daj sobie czas na rozwiązanie problemu, zawsze dbaj również o siebie.
Gdzie znajdziesz pomoc? Hazard to choroba i wymaga pomocy specjalisty. Dlatego trzeba sobie to uświadomić i udać się do specjalisty. Najlepszym będzie psycholog uzależnień, który będzie mógł ustalić specjalny tryb postępowania dla danej osoby.